Valeria, verzorgende IG op afdeling de Beuk in zorgcentrum Schuttershof, heeft speciaal voor kerst een prachtig gedicht geschreven over haar #coronaervaringen. 

Realiteit in deze moeilijke tijd

’s Morgensvroeg gaat de wekker weer,
‘t is 07.00 uur en daar staan we weer.

Ik lees me in en begin
de dag met goede zin.

Goedemorgen mevrouw, heeft u goed geslapen? 
Ik zie duidelijk dat mevrouw haar moed bij elkaar moet rapen.

Mevrouw is bedroefd en angstig tegelijk.
Waarom? Omdat het op de situatie van vroeger lijkt.

Nee eigenlijk is dit erger. “Ik kan mijn kinderen niet zien.”
“Dat is toch niet wat ik op mijn oude dag verdien?”

Een jaar geleden was alles zo normaal en wisten we niet waar we nu staan.
Ondertussen kreeg je een naam: corona. Waar kwam jij vandaan?

In maart begon het allemaal, verpleeghuizen gingen dicht.
Iedereen was hierdoor ontwricht.

Van de een op de andere dag,
werd er geen bezoek meer verwacht.

De cliënten waren hier zichtbaar van ontdaan,
en wij als personeel probeerden zo veel mogelijk overeind te staan.

Het verdriet, gemis, en angst zag je in allemans ogen.
Maar als team hebben we een groot draagvermogen.

We slaan de handen ineen,
zo blijven we samen op de been.

We werden zelfs creatief met en voor de cliënten,
voor de wel behoevende contactmomenten.

Beeldbellen of raamcontact, ja we hadden het allemaal.
Maar die knuffel waar ze zo naar verlangde, bleef nog even op afstand staan.

Langzaam maar zeker kwam er versoepeling. Yes we mogen weer open!
Met de nodige maatregelen bleven we maar hopen,
dat onze afdeling geen corona zou oplopen.

Het bleef rustig. In het huis was het een ander verhaal. Daar werden afdelingen wederom gesloten,
om corona te verstoten.

Dit ging gepaard met liefde en met leed.
We zijn machteloos en dat gevoel is nog het ergste, zoals je weet.

De rust is wedergekeerd tot dat golf 2 zich kwam melden. Hier gaan we weer,
voor de tweede keer.

Gelukkig bleven de verpleeghuizen open,
en mocht het bezoek nog steeds komen aanlopen.

Met gepaste regels en afspraken,
konden wij dit waarmaken.

Desinfectie en mondkapjes stonden paraat.
Hier waren wij dan ook op adequaat.

Nu met de kerst in het verschiet,
hoop ik dat iedereen er toch een beetje van geniet!

We proberen er het beste van te maken,
en samen met de kerstliederen mee te kwaken.

Ik wens iedereen hele fijne feestdagen
en hoop dat we 2021 op een andere manier kunnen aandragen.